Ten slotte

De afgelopen 5 dagen heb ik de toerist gespeeld en ik was niet de enige. Ik had een uitstekend hotel 5 minuten lopen van Hagia Sofia. Dat was wel even omschakelen na 25 dagen in rustige niet toeristische steden en dorpjes. In Istanbul is het hectisch iedereen wil je wat verkopen, na een dag te hebben rondgelopen zag ik dat je een paar blokken blokken uit het oude centrum weer de wat gewonere dingen had restaurants waar ook de lokale mensen gaan eten, dat was meer mijn ding.
Natuurlijk heb ik wel de belangrijkste bezienswaardigheden bekeken vaak in de ochtend om de hitte wat te vermijden. Dinsdag ben ik met de veerboot naar het Aziatische deel van Istanbul gegaan daar ligt het vliegveld op 10 km afstand van het vliegveld mijn laatste hotel voor deze vakantie, nog even de route naar het vliegveld proeffietsen om op de dag van vertrek niet tegen allerlei verrassing aan te lopen want een vliegveld per fiets bereiken kan een uitdaging zijn. Maar in dit geval was het vliegveld goed per fiets te bereiken. Omdat de voorzieningen om mijn fiets in te pakken op het vliegveld beperkt waren en het hotel zo dicht bij het vliegveld lag heb ik besloten om mijn fiets al in het hotel helemaal in te pakken en dan met een taxi naar het vliegveld te gaan, had eigenlijk een aantal voorgaande jaren ook prima gekund en het is dan allemaal wat relaxter op het vliegveld. Met fiets en wat vertraging ben ik woensdagmiddag geland op Schiphol, laatste stukje naar huis en de vakantie is voorbij maar ook weer goed om thuis the zijn.

En dan de afgelopen vakantie:
Lichamelijk ging het verrassend goed, ik had nauwelijks grote afstanden gefietst dit jaar maar na de gebruikelijke 3-4 moeilijke dagen zat ik al behoorlijk in mijn ritme hoewel de Belgische Ardennen wel zwaar waren zeker in combinatie met het warme weer.
Er zijn gezien de omstandigheden weinig problemen met mijn fiets geweest een gescheurde buitenband en een gebroken spaak beide kon snel worden gerepareerd (met de spaak had ik wel wat geluk) en dit jaar geen lekke band gehad.
De route was heel afwisselend het deel van de “Blauwe loper” tot aan Servance in Frankrijk was heel erg mooi. Zwitserland en Oostenrijk waren fantastisch, ik had de route wat aangepast naar de lokale fietsroutes dat is daar prima aangegeven dat ging via Slovenië tot aan Kroatië, even wat extra fietsen voor overnachting tijdens de Gran Prix van Oostenrijk maar dat was ook het enige. De Sultans track was om te fietsen heel slecht, onverharde wegen, niet bestaande wegen maar toen ik eenmaal mijn eigen route dagelijks ging plannen was het prima te doen. Laat ik duidelijk zijn de dorpjes, steden en landen waar je doorheen fiets in oost Europa zijn prachtig en totaal anders dan het westerse Oostenrijk of Zwitserland. Bulgarije was verrassend westers en ook zeker het westelijke deel van Turkije tot aan Istanbul. Istanbul is een hoofdstuk apart, het is groot ongelofelijk druk en het lijkt wel of de mensen wat meer gestrest zijn. Zeker in het oude centrum van Istanbul. Ik heb in Istanbul veel toeristen gesproken die er hetzelfde over dachten, maar goed in de wijk Pendik waar mijn laatste hotel was, waren de mensen weer vriendelijker.

Al met al heb ik net zoals voorgaande jaren weer enorm veel gezien en meegemaakt. Daarbij was het deel van oost Europa een hele nieuwe ervaring voor mij. Ik ga het later ook nog eens rustig doorlezen.

Dan nog even antwoord geven op de meest gestelde vraag:
Dit jaar heb ik iets meer dan 3500 km gefietst in 26 dagen dat is gemiddeld bijna 135 km per dag en dan ruim 20.000 hoogtemeters maar om een of andere reden vindt niemand de hoogtemeters interessant 🙂

Wat ik volgend jaar ga doen weet ik nog niet ik heb een paar ideeën, eerst maar eens die nieuwe fiets op tijd bestellen.

Als laatste maar zeker niet onbelangrijk wil ik iedereen bedanken voor de leuke reacties en de energie om al die verhalen te lezen en foto’s te bekijken, het was een plezier om te doen.

Tot volgend jaar!

Hier is de link naar de vandaag gereden route en de Samenvatting Haarlem- Istanbul (2023)