Dag 5: Sabiñánigo – Pau (via Col du Pourtalet)
In het hotel bleek nog een andere fietser te logeren: ook een Peter, maar dan op weg naar Sevilla. Terwijl hij de warmte tegemoet rijdt, ga ik juist de kou in.
Om 8 uur vertrek ik in de frisse ochtendlucht, slechts 4°C. De klim naar de Col du Pourtalet en de Frans-Spaanse grens is “maar” 40 km, maar ik reken er zo’n vier uur voor uit te trekken. Handschoenen zijn absoluut geen overbodige luxe. Ondanks de zon blijft de kou op hoogte aanwezig, maar door het constante klimmen warm je vanzelf op. Het uitzicht onderweg en de helderblauwe lucht maken alles goed.
Op 32 km van de top verschijnen de bekende borden: elke kilometer geeft aan hoeveel er nog te gaan is, hoe hoog je zit en – misschien wel het belangrijkst – het stijgingspercentage van de komende kilometer. Net voor de top neem ik een laatste pauze voor een cortado en een broodje jamón.
De laatste 10 km zijn zwaar, vooral door een stevige noordenwind die het klimmen extra intensief maakt. Bovenop, op 1794 meter, is het tijd voor de traditionele foto. Dan trek ik de handschoenen weer aan voor de afdaling.
De afdaling naar Frankrijk is spectaculair. Ik stop regelmatig om foto’s te maken, want zelden was het hier zo helder en rustig: nauwelijks verkeer, alleen af en toe een auto of motor. Het is puur genieten. Eenmaal beneden is het nog zo’n 30 km rustig uitrijden naar Pau, mijn eindbestemming van vandaag.
De komende dagen worden de bergen langzaam heuvels. Na de indrukwekkende landschappen van de laatste twee dagen zal dat wel even wennen worden. Morgen staat Bazas op het programma.
Hier is de link naar de vandaag gereden route en de Samenvatting Haarlem- Rondje Valencia (2025)
Wat een prachtige foto’s. Ook het wintersportdorp (zo ziet het eruit) met hoge gebouwen in een soort middle of nowhere is wel heel grappig. Helaas is het nu gedaan met de cortado’s 🙁
Hallo Kitty, ja door het hele mooie weer kon je alle wintersport faciliteiten goed zien, de skiliften stonden stil, die werden dus niet zoals in Oostenrijk gebruikt voor wandelaars. Wn die cortado’s ga ik wel missen. Maar Frankrijk heeft ook wel weer zijn eigen eet en drink cultuur.
Hoi Peter,
Wat een fantastische foto’s en wat een prachtige omgeving. Ik kan me voorstellen dat je af en toe een stop maakt om een plaatje te schieten. Geniet van de ritten die nog komen gaan, dan geniet ik weer van de verhalen en de foto’s .
Gr. M@rry
Hallo Marry,
Het is inderdaad genieten, ok je bent aan het fietsen als je dan om je heen kijkt is dat natuurlijk fantastisch, leuk dat je weer meereist 🙂